De bestorming van Capitol Hill - Op 6 januari bestormen duizenden aanhangers van Republikein Donald Trump het Congresgebouw op Capitol Hill, waar op dat moment de verkiezingsoverwinning van Democraat Joe Biden als nieuwe president wordt bekrachtigd. Net voordien waren ze in een toespraak opgejut door de ontslagnemende president die zijn nederlaag betwistte. Bij de raid vallen vijf doden. Vele betogers worden later veroordeeld. ‘Bizonman’ Jacob Chansley krijgt 41 maanden cel. Gekleed als sjamaan leidde de 34-jarige Trump-aanhanger de menigte tot in de Senaat. Het Huis onderzoekt nu de rol van Trump en zijn medewerkers voor en tijdens de aanval op het hart van de parlementaire democratie. - Maarten Rabaey, journalist © Jason Andrew / The New York Times - Mostafa Bassim / Getty images

Gedicht voor de eeuwigheid - Gekatapulteerd tot wereldfaam met één bevlogen gedicht, met passie en power gebracht op de inauguratie van president Joe Biden. Gehuld in een vlammend gele Prada-mantel werd de toen 22-jarige Amanda Gorman na ‘The Hill We Climb’ meteen ook een mode-icoon. En bovenal een boegbeeld van een geëmancipeerd, hoopvol zwart Amerika. Als eerste zwarte dichteres op een Vogue-cover maakte ze het spoken-wordgenre definitief salonfähig. De Nederlandse vertaling – Marieke Lucas Rijneveld gaf de opdracht terug – leidde dan weer tot heftige robbertjes over literaire vrijheid én identiteitsdenken. Maar Gormans poëzie? - Dirk Leyman, journalist © Kevin Lamarque / Reuters

Grumpy chic Het kon toch niet waar zijn. Was Bernie Sanders echt zo’n slechte verliezer dat hij bij de inauguratie van president Joe Biden zijn teleurstelling niet iets beter kon verbergen? Helemaal niet, zo reageerde hij achteraf op zijn weinig plechtige outfit, hij wilde het gewoon niet koud hebben. Het leverde de breister van zijn wanten, Jen Ellis uit Sanders’ hometown Vermont, maar liefst 12.000 nieuwe bestellingen op. En wij hadden een jaar lang plezier met de meme van grumpy ol’ Bernie, op de metro, op de set van Game of Thrones, front row naast Anna Wintour... Op die manier werkte hij zich misschien zelfs meer in de schijnwerpers dan Biden zelf. - Marjolijn Vanslembrouck, chef DM Magazine © Brendan Smialowski

Poetins plaaggeest - Onvervaard. Aleksej Navalny stapt op 17 januari in Berlijn het vliegtuig op, terug naar Moskou. De Russische oppositieleider is in een Duitse kliniek op het nippertje hersteld van een moordpoging met het zenuwgif novitsjok. Zijn strijdvaardigheid blijkt alvast onaangetast. Bij aankomst in Rusland wacht hem een kille ontvangst door de veiligheidsdiensten en een reeks processen. “Ik ben hierheen gekomen en ik ben niet bang”, verklaart Navalny bij zijn arrestatie. Een dag later is hij al tot dertig dagen cel veroordeeld, een voorproefje. Poetin heeft zijn grootste opposant alsnog waar hij hem graag hebben wil: uit de weg. - Bart Nuël, eindredacteur © Mstyslav Chernov / AP

Gezicht te koop - Toen het mondmasker vorig jaar zijn intrede maakte, volgde niet veel later het besef dat die maskers ook prima dienst konden doen als verlengstuk van je identiteit. Of: van andermans identiteit, zo bedacht de Japanse retailer Kamenya Omote. Hij betaalde échte mensen om hun gelaat te mogen modelleren tot hyperrealistische gezichtsmaskers, die nu te koop zijn voor bedragen tot 98.000 yen - zo’n 750 euro. De ultieme pokerface, zo u wil, al ziet Omote zijn maskers vooral als kunstobject. Dat is misschien ook de énige functie voor de spectaculaire maskers, want beschermen tegen het coronavirus doen ze vooralsnog niet. - Stijn De Wandeleer, journalist © Yuichi Yamazaki / Getty Images

Lake Plastic - Wat moet ik met deze contemporaine postkaart van een Servisch stuwmeer, waar begin dit jaar noodweer en achteloos afvalbeheer een wanstaltig tapijt van plasticafval weefden? Wegkijken naar de vlekjes roze, rood en oranje in het beeld? De schouders ophalen - Priboj ligt een kleine tweeduizend kilometer ver-van-mijn-bed? Wel beter weten en denken aan de microplasticdeeltjes die onzichtbaar blijven op natuurplaatjes, maar zowat iedereen overal dicht op de huid zitten? En dat de Balkan de jongste tijd weer grotere kopzorgen heeft? Zoveel vragen dobberen voor mijn ogen. - Ward Daenen, chef opinie © Darko Vojinovic / AP

Knock-out - Een rechtse hoek. Al zou het ook een linkse kunnen zijn. Of een uppercut. Een cross punch misschien? Nee, van boksen hebben wij geen kaas gegeten. Sihame El Kaouakibi daarentegen begint haar weekends graag in de ring. Of dat deed ze toch: deze foto dateert van begin dit jaar. De (gewezen) Open Vld-politica en bezielster van dansproject Let’s Go Urban wist toen wellicht al wat haar boven het hoofd hing, de buitenwereld had nog van geen chaotische boekhoudingen of fraude met subsidies gehoord. Dat zou niet lang meer duren. Nog voordat het beeld de krant kon halen, hing El Kaouakibi al in de touwen. - Ann Van den Broek, journalist © Joris Casaer

Wachten op applaus - Hoe noem je een kameel met drie bulten? Die openingsvraag van een oude mop vloog door m’n hoofd bij het bekijken van deze bultige beesten die voor een wasdraad staan te staren naar zompige babykleren. De kamelen en dromedarissen zijn Franse circusdieren die door de pandemie al maanden aandacht en applaus van publiek moeten missen. Lijdzaam wachten ze in de wei om hun actieve leventje weer op te starten. Net als wij. Net als de baby’s waar die kruippakjes voor bedoeld zijn. Allemaal verlangen we naar het nieuwe, oude leven. - Orestes Laurent, vormgever © Eric Gaillard / Reuters

Voorbeeldig publiek - Het is niet omdat de olympische atleten zonder opzwepend gejuich dienen te presteren, dat de wintersporters het ook zonder publiek moeten stellen, zo zullen de Duitse organisatoren van de FIS Nordic World Ski Championships begin dit jaar gedacht hebben. Nu ja, ‘publiek’ is een groot woord voor deze toeschouwers uit karton, en of ze veel bijdroegen tot de sfeer, valt ook te betwijfelen. Al is het maar de vraag of de Fin Jarkko Määttä daar veel van merkte, toen hij in een rotvaart van de hoge schans sjeesde. Coronaproof, dat spreekt. - Lotte Beckers, journalist © Kai Pfaffenbach / Reuters

Verhuizing - Zes uur, zo lang duurde het om het legendarische, 139 jaar oude Englander House door de straten van San Francisco naar zijn nieuwe locatie te verhuizen. Er ging een jaar planning aan vooraf. Lantaarnpalen, parkeermeters en elektriciteitsmasten moesten ervoor worden verwijderd. Het Victoriaanse huis uit 1882 werd door zijn nieuwe eigenaar op een zondagochtend in februari verplaatst, tot vlak bij diens mortuarium alwaar het onderdeel wordt van een appartementencomplex. Of dat een goed idee is, laten we in het midden. Kostprijs van de hele operatie? 400.000 dollar. - Sasha Van der Speeten, journalist © Brittany Hosea-Small / Reuters

Hèhè, even prikpauze - Je gunt het iedereen in de zorg, van welk land ook: een welverdiende vakantie op een exotisch strand. Helaas moeten deze geneeskundestudenten het met een poster doen, terwijl ze in een Moskous vaccinatiecentrum even pauze nemen. Rusland is een van de koplopers wat het aantal coronadoden betreft, met meer dan een half miljoen overlijdens. Hoewel het eigen vaccin Spoetnik uiteindelijk zeer effectief bleek, zorgde scepticisme voor een vaccinatiegraad van slechts 40 procent. Dus helaas moeten we al deze medewerkers nog een tijdje veel werk toewensen - zij het met covidprikken en niet in een of ander veldhospitaal aan de Oekraïense grens. - Wilfried Poelmans, eindredacteur © Sergej Karpukhin / Tass

Multimasking - Er bestaat zoiets als double masking - een FFP2-masker met een chirurgisch exemplaar erboven - maar voor de dracht van deze Joodse man bestaat vooralsnog geen term. Is het een angstreflex of een aanklacht? De ultraorthodoxe gemeenschap maakt tijdens deze pandemie alleszins geen geweldige beurt, of het nu in Jeruzalem, New York of Antwerpen was. Begin dit jaar lagen de besmettingscijfers in Joodse wijken wel vier keer hoger dan het Antwerpse gemiddelde. De regels van God wegen er zwaarder dan de regels van Alexander of Frank. - Michiel Martin, journalist © Ronen Zvulun / Reuters

Thuisonderwijs - Ergens hoop je dat ze het gedaan heeft, de tienjarige Fiammetta. Dat ze na een zoektocht naar die ene vierkante centimeter met bereik op haar Noord-Italiaanse bergflank luidkeels geroepen heeft: “Ga je nu eens stoppen met mekkeren?” Om daarna in de gepixelde ogen van haar leerkracht te kijken en er poeslief aan toe te voegen: “De geiten hè, juf”. We durven zelfs te gokken dat die juf zou hebben moeten glimlachen. Om de ergernis van weer een schooljaar met thuisonderwijs te verbijten. - Pieter Gordts, journalist © Martina Valentini / Reuters

Fotomodel Poetin - We hadden al Poetin die in ontbloot bovenlijf aan het vissen was. Poetin met een machinegeweer. Poetin op een paard. Poetin op de tatami. En nu is er dus Poetin als fotomodel. Samen met zijn minister van Defensie, allebei met een kekke mouton retourné aan. De foto had zo in een reclameblaadje kunnen staan van een winkelketen waar de modeklok al een jaar of dertig stilstaat. En dan dat bordje met rauwe groenten en wat salami. Je vraagt je toch af welk beeld de president zich hier van zichzelf denkt neer te zetten. Een sterke leider? Of een man zonder smaak? - Jan Debackere, chef nieuws © Alexei Druzhinin / AP

Publiekstrekker - Het beeld lijkt weggeplukt uit de Lord of the Rings-films van Peter Jackson. De reus in de verte is echter niet de sinistere Mount Doom in het uit pure snoodheid opgetrokken rijk Mordor, maar de Fagradalsfjall op schiereiland Reykjanes van het lieflijke IJsland. Op 19 maart barstte de vulkaan uit, een schouwspel dat op slag een toeristische attractie werd. Wandelaars stroomden toe om het natuurgeweld van nabij te aanschouwen. Een half jaar later was de eruptie voorbij en keerde de rust op Reykjanes weer. - Werner Van den Bergh, chef eindredactie © Halldor Kolbeins / AFP

De politieman heeft het gedaan - Londen, 3 maart 2021, 21.30u. De 33-jarige Sarah Everard is op weg naar huis als ze op straat door agent Wayne Couzens wordt aangehouden. Hij beweert dat ze de coronaregels overtreedt en pakt haar op. Couzens brengt Everard echter niet naar een politiekantoor, maar ontvoert haar naar Dover, waar hij haar verkracht en wurgt, om haar lichaam vervolgens te verbranden. De moord brengt een schokgolf teweeg die tot ver over de Britse landsgrenzen het debat over de veiligheid van vrouwen én over de betrouwbaarheid van het politiekorps doet oplaaien. Couzens wordt veroordeeld tot levenslange celstraf. - Ciska Hoet, journalist © Dan Kitwood / Getty Images

Rivier van de hoop - Toen de St. Patrick’s Day Parades in Chicago voor het tweede jaar op rij werden afgelast, leek het erop dat het jaarlijkse verven van de Chicago rivier hetzelfde lot zou ondergaan. Maar kijk, burgemeester Lori Lightfoot gaf de traditie in alle stilte groen licht - pun intended - zonder een tijdstip te bevestigen of een formele aankondiging te doen. De Chicago Riverwalk werd afgesloten om grote groepen mensen te ontmoedigen zich aan het felgroene water te vergapen. Maar het groen van de rivier werd wel als een hoopvol groen onthaald. - Lieven Desmet, journalist © Scott Olson / Getty Images

Van mirakel naar miserie - Een mirakel, zo heette het. De Indiase premier Narendra Modi was in de wolken toen hij in januari verkondigde dat zijn land het virus had bezworen. De maatregelen werden gelost, Modi’s partij organiseerde enorme bijeenkomsten om het succes te vieren. Minder dan drie maanden later was de ravage niet te overzien. De ‘Indiase variant’ – later bekend als Delta – overspoelde de ene stad na de andere, ziekenhuizen puilden uit, medicatie en zuurstof werden schaars. De schaal van de ramp was goed te zien op beelden van openluchtcrematoria, zoals hier in New Delhi. In India werd coronadoden verbranden bandwerk. De (officiële) teller staat intussen al op 477.000. - Martijn Lauwens, eindredacteur © Jewel Samad / AFP

Blij met celstraf kniemoordenaar - De zaak begon met een video die de wereld rondging en eindigt met 22,5 jaar gevangenisstraf voor de voormalige agent die zijn knie als moordwapen gebruikte. De straf voor Derek Chauvin zal George Floyd niet terugbrengen, de pijn rond zijn dood niet verzachten en het probleem met racisme bij de politie niet verhelpen. Het gaf deze Amerikanen wel het gevoel dat het systeem niet hopeloos kapot is. Of toch voor even. “Ik ben blij. Ik ben echt blij”, zegt een van de aanwezigen tegen een cameraploeg. “Maar ik wil hier gewoon echt niet nog een keer staan.” - Sam Feys, chef digitaal © Chandan Khanna / AFP

Afscheid in tijden van corona - Na een huwelijk van 73 jaar neemt de Britse koningin Elizabeth afscheid van haar echtgenoot, prins Philip. De coronacrisis woedt nog volop, waardoor de dertig genodigden in de kapel binnen hun bubbel moeten blijven. Omdat die van de koningin uit elkaar spatte, neemt ze helemaal alleen plaats op de bank. Sommige nieuwskanalen omschrijven het beeld als ‘uniek’, maar voor velen is het pijnlijk herkenbaar. Sinds het begin van de pandemie namen honderdduizenden mensen noodgedwongen op een te intieme manier afscheid van hun geliefden. Tijdens de dienst lijkt het zo even alsof blauw en rood bloed elkaars gelijke zijn. - Paul Notelteirs, journalist © Belgaimage

Optisch bedrog - Zijn de Amerikaanse ex-president Jimmy Carter (97) en echtgenote Rosalynn (94) echt zo hard gekrompen, of speelt er iets anders? Tijdens het bezoek van huidig VS-staatshoofd Joe Biden en first lady Jill zitten de Carters er bepaald petieterig bij. Maar neen, de respectabele leeftijd van het oudere echtpaar heeft er niks mee te maken. In dit Democratisch onderonsje speelt optisch bedrog de hoofdrol. De groothoeklens waarmee de foto werd gemaakt doet Joe en Jill Biden aan de buitenkant gigantisch lijken, terwijl je het arme koppel in het midden in de cast van The Hobbit situeert. Jimmy en Rosalynn Carter meten volgens Wikipedia respectievelijk en gezonde 1,77 en 1,65 meter: niks aan de hand dus. - Tom Windey, sitecoördinator © The Carter Center

Gered van een zinkend eiland - Ook in Kenia nopen de waterstanden tot bezorgdheid. Het eiland Longicharo in het Baringomeer dreigde overspoeld te worden, waardoor een groepje Rothschildgiraffen in de val kwam te zitten. Dankzij een speciaal gebouwd vlot werden ze één voor één in veiligheid gebracht. In een reservaat op het vasteland wennen ze nu aan hun nieuwe omgeving. Een straf staaltje, want de giraffen werden voor de verhuis zelfs niet verdoofd. De rangers trainden hen op voorhand om aan boord van het vlot te gaan. Dat lukte door hen onder meer mango’s voor te schotelen, hun lievelingskostje. - Marian Kin, redactiemanager © AP

Eigen stoel eerst - Europees Commissievoorzitter Ursula von der Leyen staat er even voor spek en bonen bij wanneer Europese Raadsvoorzitter Charles Michel zich op een stoel naast de Turkse president Erdogan neervlijt. Voor de verbouwereerde Von der Leyen is op het overleg in Ankara geen stoel voorzien, waarop ze dan maar op een sofa plaatsneemt. In de ophef die op ‘Sofagate’ volgt is niet alleen Erdogan, maar ook Michel kop van Jut, omdat die niet ingreep, naar eigen zeggen om geen diplomatieke rel te veroorzaken. - Dieter De Cleene, journalist © Reuters

Queer-revolutie - Eind mei wint Måneskin in Rotterdam de 65ste editie van het Eurovisiesongfestival met ‘Zitti e buoni’. Ongezien, want in Italië zijn rockacts zelden sant in eigen land. De charismatische frontman Damiano David leidt evenwel met succes een ‘queer revolution’. De genderfluïde looks van de groep, ergens op het snijpunt tussen cliché, kitsch en cool, spreken wereldwijd tot de verbeelding. De Måne-mania is compleet wanneer hun passage op de Lokerse Feesten in minder dan één minuut uitverkoopt, ze op Spotify even de meest gestreamde rockgroep ter wereld worden en David op de Poolse televisie een sterk lgbtq+-statement maakt door een innige kus te delen met zijn gitarist. Blijft het rozengeur en Måneskin? De tijd zal het uitwijzen. - Gunter Van Assche, journalist © Kenzo Tribouillard / AFP

King Kong - Nee, het is niet de echte King Kong die de boel op stelten zet. En ook geen scène uit The Planet of the Apes. Deze gibbon maakt gewoon een wandeling in een miniatuurpark van een zoo in de stad Bachtsjisaraj, op de Krim. Het park pronkt met ruim vijftig replica’s van de belangrijkste toeristische attracties op het schiereiland, dat ooit een drukbezocht vakantieoord was. Sinds Poetin deze Parel van de Zwarte Zee in 2014 annexeerde, blijven de toeristen echter weg. Maar dat zal de gibbon worst wezen. Voor hem is het (monkey) business as usual. - Koen Dehairs, eindredacteur © Alexey Pavlishak / Reuters

Relschoppen voor het recht op feesten - Maskers dienden er niet als bescherming tegen het coronavirus, maar om uit het vizier van de politie te blijven. Tijdens La Boum 2 manifesteerden zo’n 2.000 betogers voor het recht om te feesten. Maar anders dan tijdens de eerste editie die vooral een opstoot van knaldrang en balorig pubergedrag was, een uit de hand gelopen 1 aprilgrap, had het op 1 mei niets grappigs of surrealistisch meer. Het nepfestival groeide uit tot een krachtmeting tussen politie en heethoofden die naar het Ter Kamerenbos waren afgezakt om keet te schoppen. - Eline Bergmans, journalist © Franky Verdickt

Vaarwel, Afghanistan - Het finale shot van een soldaat die weemoedig uit het vliegtuig tuurt, de regisseur die luid “Cut!” roept en de eindcredits die beginnen te rollen. Deze scène zou zo in een kaskraker passen, maar voor de vele achtergebleven Afghanen is dat helaas niet zo. Na twintig jaar besloot de administratie van Joe Biden dat de tijd was gekomen om het hoofdstuk ‘Afghanistan’ af te sluiten. Of ze nu tevreden zijn met het einde of niet, ik denk niet dat iemand zit te wachten op een sequel. - Jorne Daems, fotoredacteur © Jim Huylebroek / The New York Times

Vechten tegen het verdriet - Weet je wat onlangs heel hard bij me binnenkwam? Het besef dat ons dochtertje van drie haar ouders nog niet gekend heeft zoals ze werkelijk zijn. Ze kent ons enkel met ons immens verdriet. Ik hoop voor haar dat we dat ooit voor een deel achter ons kunnen laten en dat ze ons dan onbekommerd zal zien lachen en genieten van ons gezin.” Seydou De Vel en Marie Van Steenkiste blikken in oktober in een interview met De Morgen vooruit op het proces over de dood van hun (schoon)broer Sanda Dia. Eind april 2022, meer dan drie jaar na de feiten, zullen achttien leden van studentenclub Reuzegom zich voor de correctionele rechtbank moeten verantwoorden. - Tom De Smet, chef nieuws © Aurélie Geurts

Superhelden onder elkaar - Speelt de volgende Spiderman-film zich af in Vaticaanstad met een cameo voor de paus? Heeft de topman van de rooms-katholieke kerk een voorliefde voor superhelden? Of is het eerder een zwak voor de weinig verhullende spandex-kostuums waarin die zich meestal hullen? Niets van dat alles, zo blijkt. De man in het pak heet Mattia Villardita, en de voorbije drie jaar ging hij, verkleed als Spiderman, in Italiaanse ziekenhuizen langs om daar kinderen hun miserie te doen vergeten. En dat vindt de paus duidelijk een stuk straffer dan wat de ‘echte’ Spiderman in de cinema doet. - Pieter Dumont, journalist © CNS / Vatican Media

Tomorrowland in het prikcentrum - Een tent, een podium, een deejay en een glitterende danseres. Als je enkel op de voorgrond van dit beeld focust, waan je je meteen op een groot dancefestival. Maar op de achtergrond doemt de realiteit van 2021 op. Deze jongeren werden bij hun vaccinatie in het Antwerpse vaccinatiecentrum Spoor Oost op een voorproefje van het Rijk der Vrijheid getrakteerd. Maar dat zou niet veel later even broos blijken als de zeepbellen die door de tent waaien. - Lieven Trio, journalist © Klaas De Scheirder

Doodsbang - Op 12 juni zweven de Denen op het EK voetbal tussen hoop en vrees na de hartstilstand van Christian Eriksen tijdens het duel met Finland. Simon Kjaer en Kasper Schmeichel moeten de vriendin van de onfortuinlijke middenvelder troosten. Het vervolg leest als een sprookje. Denemarken, verenigd door het drama, verliest nog wel van de Rode Duivels maar wint de volgende drie matchen. Een nieuwe Europese titel, na die van 1992, lijkt dan zelfs haalbaar. Maar helaas, net als bij Hans Christian Andersen, loopt ook dit sprookje niet helemaal goed af. Engeland verspert de weg naar de finale. En Eriksen? Die traint intussen weer met een defibrillator. - Korneel Timperman, eindredacteur © Friedemann Vogel / EPA

© EPA / Stuart Franklin

Genoeg gedronken vandaag - Schotse voetbalfans zakten tijdens Euro 2020 - in 2021 - in groten getale naar Londen af voor de derby tegen Engeland. Naar goede traditie werd er diep in de glazen gekeken, maar deze fan was wel echt ondersteboven van de ervaring. Winnen deed Schotland niet die avond, al was het 0-0 gelijkspel ook reden genoeg om de bloemetjes buiten te zetten. De Schotten herstelden hun eer de volgende dag door mooi de straten mee op te kuisen. Of de ongelukkige duiker toen ook weer met beide voeten op grond stond, is niet bekend. - Kevin Lau, journalist © Henry Nicholls / Reuters

Golf van solidariteit - Mooi hoe de meerdere betekenissen van het woord golf elkaar zo goed kunnen aanvullen. Eerst de watergolf die grote delen van Wallonië blank zette, daarna de golf van solidariteit die datzelfde gebied zou overspoelen. Als vrijwilliger voor het Rode Kruis kwam ik in Vaux-Sous-Chèvremont aan de Verder terecht, vlak bij Luik. In de kerk werd ik winkelbediende in de noodsupermarkt, waar de bewoners spullen mochten ophalen. Mensen konden bij een kop koffie en een wafel hun verhaal doen en op zoek gaan naar ontbijtgranen, lakens, huisraad en poetsgerief, veel poetsgerief. De straten zullen nog maanden vol afval liggen en de penetrante geur van vocht zal een hele tijd blijven hangen. Hopelijk blijven vrijwiligers komen en gaan als een eb en vloed van hulp. - Christel Geelen, artdirector magazine © Eric De Mildt

© thomas lohnes / getty images

Jongensdroom onder vuur - Zie hem glunderen, Jeff Bezos. Cowboyhoed op het kale hoofd, de vuist gebald. De miljardair maakte in juli zijn eerste ruimtevlucht. Na 10 minuten en 10 seconden landde hij weer veilig op aarde, blij als een kind. Bezos zag dan wel zijn jongensdroom in vervulling gaan, hij kreeg ook veel kritiek. Is het, nu we steeds vaker geconfronteerd worden met de klimaatverandering, immers wel gepast om een plezierreisje naar de ruimte te maken, met alle uitstoot van dien? Overigens was Bezos niet de winnaar van het wedstrijdje ‘ver plassen’ tussen de rijken der aarde. Richard Branson van Virgin ging hem een week eerder voor. - Dieter Bauwens, journalist © Tony Gutierrez / AP

Turnkampioene legt schandalen bloot - Van de Amerikaanse turnkampioene Simone Biles werd voorspeld dat ze een van de bepalende figuren van de Olympische Spelen zou gaan worden. Die status maakte ze waar, maar niet op de manier die was verwacht. Biles trok zich terug uit de competitie, omdat ze het mentaal moeilijk had. Zo werd ze plots een van de gezichten van de trend onder sporters om geen geheim meer te maken van psychische problemen. Op de achtergrond speelde nog een andere, meer duistere trend in de topsport: onthullingen over misbruik of mishandeling, in haar geval door sportdokter Larry Nassar. - Bart Eeckhout, hoofdredacteur © Emily Rhyne / The New York Times

Beelden met een boodschap - Ik ­volgde al een tijdje de actie van de hongerstakende ­sans-­papiers in Brussel. Elke keer als ik op bezoek ging, zag ik de ­situatie dramatischer worden. Na meer dan 40 dagen ging bij sommigen het licht uit, de ­uitzichtloosheid bracht hen tot ­zelfdestructie, monden ­werden dichtgenaaid, automutilatie... Je voelde dat er ­mogelijk ­slachtoffers gingen vallen. Als fotograaf sta je daar machteloos op te kijken. Ik heb in deze situatie gepoogd om zo shockerend mogelijke foto’s te maken. Normaal houd ik mij daar ver van weg. Maar in de hoop de publieke opinie te raken en de politiek te doen ­bewegen een einde te maken aan de actie, voor de ­eerste dode ging vallen, deed ik het hier vanuit mijn onmacht. - Tim Dirven, fotograaf © Tim Dirven

Verslagenheid - nders dan enkele collega’s had ­de Nederlandse ­misdaadverslaggever Peter R. de Vries ­bedankt voor ­politiebescherming. “Je moet ergens voor staan”, zei hij. “Ik heb niet voor niets op mijn rechterbeen een tatoeage staan. On bended knee there is no way to be free.” Op 6 juli werd De Vries hartje Amsterdam neergekogeld. Een week later zou hij aan zijn ­verwondingen bezwijken. De journalist was de vertrouwenspersoon geworden van huurmoordenaar Nabil B., tevens ­kroongetuige in een rechtszaak tegen drugscrimineel Ridouan T. - Douglas De Coninck, journalist © Joris Van Gennip

Terug naar de stokslagen - Het zou een inclusieve regering worden waarin ook vrouwen een plaatsje kregen, beloofde het talibanleiderschap dat op 15 augustus het presidentieel paleis in Kaboel innam en daarmee de macht over Afghanistan claimde. President Ashraf Ghani zat in het buitenland, het Afghaanse leger was met vliegende vaandels en slaande trom verslagen, een nieuwe toekomst lag voor het oprapen, in de vorm van een islamitisch emiraat. Enkele uren later blijken de beloftes al dode letter. De bevolking haast zich massaal naar de luchthaven om zo snel mogelijk het land uit te komen, maar de taliban houden de mensen tegen met stokslagen en geweerschoten. Een voorbode voor het dictatoriaat dat zich in ijltempo in Afghanistan zal ontwikkelen. - Joanie de Rijke, journalist © Zabi Karimi / AP

Een les in nederigheid - Naar de dramatische evacuatie uit de Afghaanse hoofdstad Kaboel zal ongetwijfeld over tientallen jaren nog verwezen worden. Lang na de parlementaire debatten en onderzoeken, documentaires en Hollywoodfilms, zullen we voor de moeilijke vraag blijven staan: hoe is het na twintig jaar oorlog en ontelbare miljarden dollars aan steun nog zo kunnen mislopen? Afghanistan, het Vietnam van de nieuwe eeuw. Een les in nederigheid voor ons, het Westen. - Jeroen Van Hoorenbeek, journalist © Jim Huylebroek / The New York Times

Huppelen in Melsbroek - Als ze lacht, is het even wereldvrede. Het huppelende meisje op de tarmac van Melsbroek was zich afgelopen zomer van geen kwaad bewust. Net met haar gezin op tijd weggeraakt uit Afghanistan, waar de taliban opnieuw de scepter zwaait. Hier in België kan ze, later als ze groot is, worden wat ze wil. Iets waar meisjes van haar leeftijd ginder lang niet zeker van zijn. De kleine Neha groeide prompt uit tot een symbool van hoop. Zelf is ze nog te klein om het te beseffen. Laat haar nu vooral onbezorgd huppelen, zoals alleen kleine meisjes dat kunnen. - Cathy Galle, journalist © Johanna Geron / Reuters

Roemloos einde - FC Barcelona is een voetbalclub en daar worden spelers gehaald en weggestuurd, maar er was nog altijd die ene certitude: FC Barcelona was FC Messi. Tot in de lente van 2021 bleek dat Messi einde contract was en er maar geen nieuw contract kon worden getekend. Het geld was op, en dat bij de club met de grootste omzet. Messi verhuisde naar Parijs, tegen zijn zin, en aan Camp Nou mocht de technische equipe aan de slag met nieuw behang. Geluk bij een ongeluk: die rechts op de mural is Antoine Griezmann en die is ook weg. - Hans Vandeweghe, journalist © Thiago Prudencio / Getty Images

Het festival dat ontsnapte - De hele festivalzomer werd gekaapt door Het Virus. De hele zomer? Nee, één klein Gallisch dorp verzette zich heftig tegen de Virale Overheerser. In Kortrijk konden Obelix, Asterix en alle Hardrockianen zich midden augustus aan ­allerlei heavy- metaldruïden komen laven. Bij Toutatis, wat een feest was dat Alcatraz Hard Rock & Metal Festival! Drie dagen lang zag De Lange Munte zwart van het ­gevaccineerde volk. Het leidde tot een vreemde ­verbroedering. Eens de deuren geopend waren, ging ­iedereen aan het moshen, ­ontstonden er ­circle-pits en werd er gecrowdsurfd alsof de Virale Vijand niet bestond. Heel even was het zomer, heel even klonken er luide ­gitaren in je oren en brulde je broederlijk mee. - Wim Wilri, journalist © Stefaan Temmerman

Nafi legt de lat hoog - Je hoeft geen rekenwonder te zijn om te weten dat 100m + 1,92m + 14,82m + 200m + 6,60m + 54,68m + 800m maar één uitkomst heeft: olympisch goud op de zevenkamp! Synoniem daarvan? Dubbel olympisch kampioene Nafissatou Thiam. Volgens veel kenners was haar goud al binnen voor de Spelen goed en wel waren begonnen. Die druk maakte de wedstrijd in Tokio niet enkel fysiek, maar ook mentaal zwaar. Met de overwinning kwam dan ook een enorme emotionele ontlading. Als toeschouwer krijgen we zin in meer. Parijs 2024, wij reserveren alvast ons stoeltje. - Eva Beeusaert, fotoredacteur © Reuters

Een halve minuut pure perfectie - Slechts ­zevenentwintig seconden had Nina Derwael nodig om met haar oefening aan de brug met ongelijke leggers de natie een ­boostershot van blijdschap en trots te bezorgen. Héél eventjes waren we geen amateur-­virologen meer, maar gymnastiekcoaches in ­bijberoep. Praatjes over ­besmettingscurves of de IC-bezettingsgraad maakten plaats voor slow-motionbeelden van een ­dubbele gestrekte Tkatchev-beweging, een ­Derwael-Fenton, en een Buckumzwaai. Dit jaar bestond uit 525.960 ­minuten. Maar een halve ­minuut, in een turnhal in ­Tokio, was alles helemaal perfect. Els Maes, journalist © Belga, Getty Images, Reuters

Natuurlijk was er brand in Californië - Het einde van een huis in Janesville, Californië. We zijn maandag 16 augustus en bevinden ons op een zandwegje zo stoffig dat de Google Street View-auto het links had laten liggen, jaren voordat deze vlammen alles zouden ­uitwissen tijdens een van de vele natuurbranden die de regio in augustus teisterden. Was er een boomhut, een schommel? Een hond, misschien? Of een oude nukkigaard, turend over het dorre gras? Zelf reed ik op 16 augustus naar de Ardennen, voor een ­weekje regenjassen en warme appeltaart, want hier was het dan weer herfst, deze zomer. - Eva Keustermans, eindredactrice © Ethan Swope / AP

Een nachtje Overpoort - Een bruisende Overpoort aan het begin van het academiejaar. Eindelijk! Na anderhalf jaar zouden dit jaar alle verloren fuiven, cantussen en andere bacchanalen ingehaald worden. Maar al snel ontaardde die knaldrang ook in minder vrolijk stemmende verhalen. In de weekends gingen relschoppers op de vuist met de politie, een opeenstapeling van incidenten van seksueel geweld in het Gentse nachtleven leidde tot protesten. ‘Een nachtje de Overpoort onveilig maken’ had tijdens mijn studentikoze passage in de Arteveldestad doorgaans een veel onschuldiger betekenis. Toch lijdt het weinig twijfel dat de Overpoort weer zal volstromen zodra de coronasituatie dat toelaat. Trappen we die roaring twenties in 2022 toch nog af? - Jorn Lelong, journalist © Wouter Maeckelberghe

Afscheid van een vriendin - Hartverscheurend en hartverwarmend tegelijk: in het Congolese Senkwekwe Gorilla Orphanage Center - ‘s werelds enige weeshuis voor berggorilla’s - sterft Ndakasi (14) in de armen van verzorger Andre Bauma. De gorilla ging in 2019 viraal nadat ze een selfie van een parkwachter had gefotobomd. Ndakasi, die haar moeder in een gewapend conflict verloor, groeide intussen uit tot een symbool van verandering. Sinds haar dood staat de bescherming van de soort weer hoog op de agenda en geldt er in Virunga National Park een nultolerantie voor stroperij. - Tine Zwaenepoel, journalist © Brent Stirton / Getty Images

Tax the Rich - Kim Kardashian moet gevloekt hebben. Ondanks het reële risico op een gebroken nek trotseerde de realityster de trappen van het Met Gala blind, volledig bedekt in een zwart spandex gewaad. Balenciaga. Maar zo gruwelijk oncomfortabel dat je spontaan het ongemak van een mondmasker ging relativeren. En dan gaat een politica die gewoon Tax the rich op een wit kleed liet sprayen alsnog met alle aandacht lopen. The New Yorker doopte de jurk van Democrate Alexandria Ocasio-Cortez ‘fashion-activisme’, Donald Trump Jr hield het bij ‘hypocriet’. Eerlijk? Wij waren de outfits van beide dames al ei zo na vergeten. Billie Eilish als Marilyn Monroe-lookalike , maar dan cooler: daar bleef je pas naar kijken. - Kim Van de Perre, chef weekend © AFP / New York Times / Reuters

Een stortplaats van vijf kilometer lang - Na de overstromingen werd de in onbruik geraakte snelweg A601 ten noorden van Luik een vuilnisbelt; 155.000 ton lag er in augustus. Per rijrichting strekte een afvalberg zich uit over vijf kilometer. Laat het liggen, zou je denken. Maak van de kapotte huisraad een monument voor de slachtoffers. Maar omdat het er op warme dagen zo stonk en ratten aantrok, wilden de buurtbewoners alles weg. Ondertussen ligt de zomer achter ons en bibberen families in Verviers en Pepinster de winter in. Net als de afvalberg zijn ze beetje bij beetje uit het zicht verdwenen. Yannick Verberckmoes, journalist © Kilian Fichou / AFP

Tegen én voor van alles - Een groot deel van het jaar mochten we amper ergens naartoe, maar wanneer het wel even mocht, trokken we de straat op. We waren het afgelopen jaar tegen alles. En tegelijkertijd ook voor van alles. Veel eensgezindheid viel er niet te bespeuren: de meningen, slogans en inderhaast gefabriceerde pancartes schoten alle kanten op. Voor het milieu en het klimaat, tegen het verkeer, voor lgbtq, tegen vaccins en voor loonsverhoging. Tegen studentendopen en voor het verplegend personeel. Maar vooral, zo leek het wel: tegen ongeveer alles wat ‘de staat’ vertegenwoordigt. Een meerderheid tegenover de overheid. Met een vulkaan valt nooit te spotten Sue Somers, journalist © Eric De Mildt

Tocht op leven en dood - Even verderop zien ze de lichtjes van Boulogne-sur-Mer nog branden, deze tachtig mensen die bij het vallen van de nacht in Wimereux, aan de Opaalkust, op een gammel bootje kruipen. Het is ondertussen een bekend fenomeen in deze streek: ‘s avonds trekken migranten naar de uitgestrekte duinen, waar ze zich verschuilen tot mensensmokkelaars met bootjes komen aanzetten. Daarna varen ze richting het Verenigd Koninkrijk. Of ze ooit de lichtjes aan de overkant halen, weet niemand. Een maand nadat deze foto werd genomen, kwamen nog 27 mensen om het leven toen hun boot kapseisde. Ann De Boeck, journalist © Marc Sanye / AFP

Met een vulkaan valt nooit te spotten - Op het eerste zicht lijkt het misschien een vredig, winters tafereel. Toch is de realiteit op La Palma anders: sinds september teistert de vulkaan Cumbre Vieja het Canarische eiland. Wat op dit beeld op sneeuw lijkt, is in werkelijkheid een dik astapijt, dat in november een tiende van het eiland bedekte. Toch zijn de bewoners van deze huizen niet het slechtst af: de lavastromen van de vulkaan trokken een spoor van vernieling over het eiland, en verwoestten zo duizenden woningen. Astrid Snoeys, sitecoördinator © Emilio Morenatti / AP

Een beeld om even bij stil te staan - Mugunghwa kkochi pieot seumnida, wij kennen het als 1, 2, 3 piano. Young-hee, de grote Zuid-Koreaanse killerrobot, zingt dat lied, maar als ze haar gigantische hoofd omdraait en je dan nog beweegt, word je genadeloos afgeknald. Het is het eerste spel dat de deelnemers van Squid Game moeten spelen als ze op het eiland zijn aangekomen. Dit beeld zou een still uit de succesvolle Netflix-serie kunnen zijn, in werkelijkheid is dit het olympisch park in Seoul waar de pop is neergezet. De gewelddadige spelletjes werden veelvuldig door kinderen nagespeeld, met de nodige blauwe plekken van dien. We hebben dit jaar trouwens gemerkt dat onderscheid maken tussen fictie en realiteit niet enkel voor kinderen moeilijk is. Floris Hoorelbeke, chef lay-out © Kim Hong-ji / Reuters

Familiereünie in de AB - De songtitels van Stikstof worden steevast in ‘ALL CAPS’ gespeld, en tijdens hun concert in de Brusselse Ancienne Belgique werd daar nog een rist uitroeptekens achter geplaatst. Zwangere Guy, Jazz en Astro hadden het geluk en het genoegen om de AB te mogen vullen op een moment dat de maatregelen het soepelst waren, met hun knaller van een album Familie boven alles onder de arm. We hoeven geen tekeningetje te maken bij het feestgehalte van die familiereünie, maar onze man nam gelukkig wel deze foto. Voor het familie-album. Ewoud Ceulemans, journalist © Ilias Teirlinck

Wat gebeurt er toch allemaal? - Gelukkig begrijpen steeds meer mensen dat de klimaatverandering geen verzinsel is van snoodaards die de samenleving willen ontwrichten. De aarde warmt op, het ijs dooit en het waterpeil stijgt: de waarheid is even simpel als alarmerend. Wie écht niets begrijpen van de beroerde stand van zaken zijn de dieren die al eeuwenlang op de ijskoude plekken van onze planeet leven. Zoals deze ijsbeer nabij het stadje Churchill in de Canadese provincie Manitoba, gelegen aan de Hudsonbaai, die zich elke dag weer afvraagt waar al dat witte spul is gebleven. Churchill staat bekend als IJsberenhoofdstad van de Wereld. De vraag is hoelang nog. Pati Petrykowska, vormgever © Damon Winter / New York Times

Zondvloed treft Soedan - Zuid-Soedan werd getroffen door de ergste overstromingen sinds 1964. Liefst 900.000 mensen moesten vluchten. De schuldige? De usual suspect natuurlijk, de klimaatverandering waardoor lange periodes van droogte afwisselen met ware zondvloeden. En dat op een plek die het zo al moeilijk heeft en waar gemeenschappen regelmatig bakkeleien om de beste graaslanden. “Maar het is rustiger geworden nu”, aldus een lokale bisschop. “De strijdende partijen zagen zich genoodzaakt hogerop te gaan wonen, samen ook, en ze merkten hoeveel ze aan elkaar hadden.” Marnix Verplancke, journalist © Reuters

Gebarentaal - Wie bij dit beeld nu flauwe toespelingen op geslachtsdelen verwacht, is mooi de lul. Dan komt u elders op deze pagina mogelijk beter aan uw trekken. Nee nee, de COP26 was een veel te gewichtige zaak voor dat soort foefjes. Boris Johnson en Emmanuel Macron zetten er zelfs hun visserijvete even voor opzij. De verhoopte climax van deze klimaattop stelde helaas teleur. Maar alle kleintjes helpen, zoals de Franse president hier terecht lijkt aan te geven. Als prominente VN-excellenties weten Johnson en Macron immers: ook voor een groot lid gaat het er vooral om of je de beloofde inspanning kan volhouden. - Dries Vermeulen, journalist © Christopher Furlong / AP

Nootkreet - De winnende foto van de Comedy Wildlife Photography Awards is waarschijnlijk het grappigste beeld dat u in dit jaaroverzicht zal aantreffen. Laat u echter niet misleiden, want eerder dan een pijnlijke houding na een mislukte balanceeroefening betreft het hier blijkbaar een kreet van agressie van deze golden silk monkey. Bij dit soort momentopnames vraag ik me altijd af wat er in de ogenblikken na afdrukken gebeurde. Staakte de aap zijn kreet en bleef hij gewoon rustig in zijn positie zitten? Of ging hij over tot de aanval op de fotograaf, om zo een zoönose te veroorzaken en een bijhorende pandemie te ontketenen? We zullen het wellicht nooit weten. - Jan Straetmans, infograficus © Ken Jensen

Stapeltje afghani, iemand? - Op 3 november doen de taliban alle buitenlandse valuta zoals de Amerikaanse dollar in de ban. De nieuwe leiders menen dat de Afghaanse economie louter en alleen gebaat is bij handel in de lokale munt, de afghani. Die is sinds de machtovername nog amper iets waard. Om maar te zeggen: 100.000 afghani staat gelijk aan iets meer dan één eurootje. Handelaars die zich toch inlaten met buitenlands geld en betrapt worden, zullen zwaar gestraft worden, zo waarschuwt de nieuwe regering. Of deze maatregel iets aan de financiële toestand zal verbeteren, is zeer twijfelachtig. Zowel de Wereldbank als het Internationaal Monetair Fonds (IMF) zijn alvast niet van plan om met de taliban samen te werken. - Sarah Bentein, chef lay-out © Stringer / EPA

Protestvirus - Het was niet altijd duidelijk waartégen men nu precies betoogde. Tegen de maatregelen in het algemeen, tegen de coronapas die behalve onze bewegingsvrijheid ook de privacy zou aantasten, tegen verplichte vaccinatie in de zorg of daarbuiten – of waren heel veel betogers misschien zelfs heuse antivaxers? In ieder geval kwamen in Brussel de laatste maanden een paar keer duizenden mensen op straat om te protesteren. Eén keer waren het er een paar tienduizend. Ook die curve kan nog wat op en neer gaan. Joël De Ceulaer, senior writer © Stephanie Lecocq / EPA

Merkel in kleurenfilm - ‘Du hast den Farbfilm vergessen.’ Het was dit nummer van punkdiva Nina Hagen dat Angela Merkel op haar afscheidsviering wou horen. ‘Je bent de kleurenfilm vergeten.’ Dat denk ik nogal vaak als ik naar de zoveelste Europese top en daarbij gepaard gaande parade van blauw/grijze maatpakken kijk. Dan is een Merkel in een rode deux-pièce een verademing, zeker. Al blijft het flauw om haar carrière hiertoe te reduceren. Die keer dat ze de rest van Europa toonde hoe echte solidariteit eruitziet, dát was pas een verademing. Sara Vandekerckhove, chef nieuws. © Reuters

‘Net Ieper na WO I’ - Vier muren, dat is letterlijk wat van dit huis in Dawson Springs, Kentucky, overeind blijft nadat enkele tornado’s op 10 en 11 december over het centrale oosten van de VS raasden. De ravage is ongezien, volledige dorpen worden van de kaart geveegd. Het dodental is groot: bijna 100 mensen laten het leven. “Net Ieper na WO I, helemaal platgebombardeerd”, aldus VRT-correspondent Björn Soenens. Alsof het voorbije jaar al niet verwoestend genoeg was. Joris Van Aken, chef lay-out © Chandan Khanna / AFP